"Unter dem Eis" Eisblume

Większość z Was głowi się pewnie teraz, kim jest ta Eisblume? Otóż jest to niemiecki ZESPÓŁ. Jego wokalistka ma na imię Ria. Pisząc o nich, głównie na nią zwraca się uwagę. Ba, nie tylko w przypadku tej kapeli. Wstęp krótki, bo nie mam co pisać. Zapraszam więc do czytania dalej... (tak, tak, zabrzmiało to beznadziejnie, nie musicie mnie w tym uświadamiać).

Płyta została wydana w 2009 roku. Już jakiś czas temu, poszukując zdjęć do nagłówka z LaFee, natknąłem się na artykuł z nią i Rią właśnie. Że niby LaFee 'przestała być niemiecką, gotycko-pop-rockową księżniczką'. Jej miejsce miała zająć wokalistka Eisblume. Jak się okazało – nie na długo. O ile znana z hitów takich jak „Heul doch” czy „Virus” artystka utrzymała się parę lat, tak o 'lodowych kwiatach' słuch zaginął. Wydali co prawda drugi krążek („Ewig”; jego recenzja kiedyś się ukaże), ale nie osiągnęli z nim większego sukcesu. Cóż mieli dosłownie pięć minut sławy. A nawet mniej, bo singiel „Eisblumen” tyle nie trwa ;P
Skoro już zacząłem, to może skończę opisywanie tego kawałka. Jest to cover utworu o tym samym tytule w oryginale wykonywanym przez zespół Subway to Sally. O ile oryginał nie zdobył mojego uznania (wokalista wypadł w tej piosence po prostu komicznie), tak wersję Eisblume uwielbiam. Niby spokojna, ale jednocześnie pełna mocy. Zaczyna się niepozornie – delikatne dźwięki pianina, wokal Rii. Jak przyjemna ballada. Później, gdy dochodzi więcej instrumentów: gitary, perkusja, mamy do czynienia z kawałem naprawdę wspaniałej muzyki. Nie spodziewałem się, że któryś z utworów z „Unter dem Eis” choć w połowie dorówna „Eisblumen”. A jednak. Sporo tu ballad, spokojnych numerów. To jednak nie one najlepiej zespołowi wychodzą. Ile można smęcić? I oni mieli ochotę na coś żywszego i w rezultacie powstały świetne piosenki takie jak pozytywne „Land in Sicht” czy „Liebe heißt Schmerz”. Drugi z tych numerów kocham. Trudno nawet wyjaśnić dlaczego. Chwytliwy refren, dobre zwrotki. Czyli niby nic szczególnego. Ten kawałek ma jednak to 'coś'. Fajnie słucha się także „Sieben mal”, choć nie czaruje tak jak „Liebe heißt Schmerz”. Najlepsze z najlepszych są mimo to „Hoffnung” oraz „Leben ist schön”. „Hoffnung” nie nazwałbym nawet do końca piosenką. Ria więcej mówi niż śpiewa. Uwielbiam też fragment (gdzieś w środku czy coś koło tego), w którym szepce Hoffnung (PL: Nadzieja). Muzyka w tym miejscu również uległa zmianie. Stała się bardziej tajemnicza, klimatyczna. Niesamowity kawałek. „Leben ist schön” podoba mi się głównie ze względu na fajny, nieco może nawet taneczny (oczywiście w pozytywnym znaczeniu) refren i tekst, o którym zaraz. Lubię też piosenkę za to, że potrafi się człowieka uczepić. O ile zwykle to te irytujące numery mogą się mnie trzymać i trzymać, tak tu mogę raz kawałek włączyć, no i mam zapewnione, że będzie za mną przez jakiś czas chodził.
No i oczywiście nie napisałem oddzielnie o tym, co sobie zaplanowałem – muzyce. Wokal Rii podoba mi się, ale myślę, że bez odpowiedniego podkładu wypadłaby dużo gorzej. Głównymi instrumentami na krążku są rzecz jasna gitary („Land in Sicht”), perkusja („Liebe heißt Schmerz”) oraz klawisze („Leben ist schön”, „Eisblumen”). Wielki plus również za smyczki. Co prawda udało mi się wychwycić je jedynie w jednym utworze („Stern”), ale muszę przyznać, że mnie powaliły. Perfekcja. Co prawda utwór do moich faworytów nie należy, ale dzięki temu bardzo zyskuje. Oprócz tego wykorzystano pewnie wiele innych instrumentów, których nie potrafię nazwać. Często pojawiają się też różne, dodatkowe dźwięki urozmaicające płytę – jak ten w zwrotkach „Leben ist schön” czy przypominający nieco bicie serca w „Unter dem Eis”. Z kolei w „Louise” obok Rii pojawia się chór. Razem z mocniejszą muzyką daje to kolejny doskonały... part. Nie cały utwór, bo jego pierwsza (niestety dłuższa) część nieco przynudza.
Teksty opowiadają o miłości, cierpieniu, śmierci itp. Ale (na szczęście) pojawiają się i takie bardziej pozytywne. Moim faworytem jeśli chodzi o warstwę tekstową jest "Leben ist schön": Ich lass dich nicht fallen, Ich lass dich nicht gehen. Wach mit mir auf, Leben ist so schön. Hör' auf dein Herz, Beginn zu verstehen: Das Leben ist so schön (PL: Nie puszcze cię, nie dam ci odejść. Obudź się ze mną, żyć jest tak piękne. Posłuchaj tylko swojego serca, wtedy zrozumiesz: Życie jest takie piękne). Podobnie zresztą z "Land in Sicht": Wir leben! Halt dich an mir fest Gib dich nicht auf, bis zuletzt (...) Wir leben! Siehst du das Licht Es ist Land in Sicht, es ist Land in Sicht (PL: Żyjemy! Trzymaj się mnie. Nie poddawaj się do ostatniego wdechu (...) Żyjemy! Czy widzisz światła? To ląd na horyzoncie, to ląd na horyzoncie).
Na „Unter dem Eis” składają się utwory głównie z gatunku pop rock. Zahaczają również o soft rock, rock czy pop (w małej ilości). Muzyka jest w pewien sposób niezwykła. Nie spotkałem się z czymś takim wcześniej. Fajnie by było, gdyby dodać do kawałków nieco więcej mroku, tajemniczości. A tak muszę się zadowolić jedynie „Hoffnung”. To moje jedyne 'ale'. No może nie jedyne, bo kilka utworów średnio mi podeszło, ale ogólna ocena jest całkiem pozytywna.
Ocena: 4+/6
Najlepsze: Liebe heißt Schmerz, Eisblumen, Hoffnung, Leben ist schön
Najgorsze: Unter dem Eis, Zeit zu gehen